Lucid Forum

walek

Racja, ale zależy gdzie. W heavy-metalu oprócz genialnego tekstu ważne są miażdżace riffy. A w bluesie teksty są proste i bezpośrednio wyrażają emocje podmiotu lirycznego.

Alegria

Wspominałem w mojej relacji z koncertu Bjork o dziwnych instrumentach, jakich tam użyto. Dotarłem do jednego z nich. Ponoć istnieją tylko dwa egzemplarze tegoż, a cudeńko nazywa się reacTable. Zresztą, obczajcie to sami:

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Ja wymiękam, przyszłość muzyki elektronicznej naprawdę zapowiada się interesująco! Ktokolwiek jeszcze śmie stwierdzić (przy istnieniu takich instrumentów i ludzi, którzy potrafią to - jako muzycy - obsługiwać), że muzyka elektroniczna nie jest muzyką, albo wymaga mniej talentu czy wirtuozerii, niech się lepiej schowa.

A oto, jak reacTable użyte było na koncercie Bjork:

Bjork - Hyperballad (reacTable) - poczekajcie na drugą połowę, tam się pojawia w pełnej krasie
Bjork - Declare Independence (reacTable)

Michał

Ramiel

To reactable to jak wyjęte z jakiegoś kosmicznego SF. Niesamowite.

walek

Widzialem to. Jak mi na tym bluesa zagracie - to uznam to za pełnoprawny instrument :P

Duck'o

Jako element większej całości, czyli jako jakiś ciekawy efekt w całym zespole, to być może ten "instrument" ma jakąś przyszłość. "Zwykłe" instrumenty w pojedynkę potrafią być ciekawe, wpaść w ucho, zaimponować (nawet zbliżona podobieństwem do tego reactable konsola DJ'a), a te pobrzękiwania, odgłosy sprężynek i inne dziwne efekty nie wywierają na mnie wrażenia (chyba, że komuś imponuje odgłos głośno chodzącego komputera, bo mniej więcej z tym mi sie to kojarzy). Ale możliwe, że w przyszłości tego rodzaju instrumenty się rozwiną i być może będzie można na nich nawet bluesa zagrać (; .

yeld

Gniecie! To są mega fajne technologie - jest gdzieś jakiś bar z ladą, gdzie jak stawia się szklanki na ladzie, tworzą się takie połączenia między szklankami jak tutaj pomiędzy tymi 'generatorami' fal. Fajny bajer.

Ramiel

Znacie Tezkeja Pokondra? Taki pan z Czech, który coveruje wszystko. Bez litości.
To wrzucam specjalnie dla Walka :P

[link widoczny dla zalogowanych]

walek

co to za laminat? Dzieki za dedykację :P

Alegria

O mein Gott! Com ja dorwał! Pozwolę sobie przytoczyć cudzą recenzję tegoż albumu:

walek

Przekonałeś mnie. Ściągam. Dzięki ci, oby ci internet szybkim był i obyś lagów nie miał zbyt często!

yeld

Cicho tu, więc zamontuję: [link widoczny dla zalogowanych]

Sora, że nie ma 4. tracka, ale nie mogłem go skonwertować do mp3 a oryginał miałem we flac'u, który zajmuje 250MB ;p

Michał

[link widoczny dla zalogowanych]
Aż dziw, że tak tanio nówka poszła. :>

Heh, dwa pozytywy!
Mało kupuję na allegro, częściej w empiku, poza tym już dawno miałem zrobic nowe konto, ha!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jesli ktoś szuka definicji słów Heavy Metal, to między innymi ta piosenka tym jest! Ta energie, te solo i przede wszystkim te riffy mnie zabijają! Yeaaah!

[link widoczny dla zalogowanych]

Alegria

Pierwsza z cyklu recenzji płyt Bjork, bo stwierdziłem, że warto byłoby Wam ją przybliżyć.

Debiutancki album nazywa się nie inaczej jak "Debut". Chyba jeden z najbardziej przebojowych w dorobku Bjork, o czym można przekonać się już po otwierającym "Human Behaviour" - chyba najbardziej znanym kawałku (przynajmniej ja poznałem go na początku). I tam już mamy typowy śpiew Bjork, bardzo specyficzny, ale w tej swojej specyfice piękny. Mamy tutaj piosenki z dosyć "tanecznymi" rytmami (żadne teśno, ale wyobrażam sobie do tego zabawę w klubie bez problemu). Przykłady chociażby w utworach "Crying", "There's more to life than this", "Big time sensuality" czy "Violently happy".
Bjork nie boi się eksperymentować, o czym świadczyć będą jej późniejsze dokonania. Mamy też piosenki spokojnie, w zupełnie innej konwencji: "Venus as a boy" to coś z pogranicza ambitnego popu i bardzo lajtowego trip-hopu; "Like someone in love" to cover jazzowego standardu; w "One day" idzie troszkę w chillout; "Come to me" brzmi jakby podkład zrobił Moby (to chyba to pianino) - ale w dobrym znaczeniu tego wyrażenia. Wreszcie mój ukochany utwór z tej płyty wprowadza klimat typowo islandzki, delikatny i melancholijny. Chodzi o "Anchor song", zagrany na specyficznym instrumencie zwanym [link widoczny dla zalogowanych], chyba z domieszką trąbki i saksofonu... niesamowity klimat, przechodzą mnie często ciarki, gdy słyszę ten utwór.
Podsumowując, przeboje obok utworów zdecydowanie bardziej stonowanych, a wszystko to nasączone osobowością artystki i jej unikalnym stylem, jakiegokolwiek gatunku by się nie tknęła.

walek

A ja nabyłem płytę Devon Allman's Honeytribe - Torch i się zasłuchuję, genialna!