Lucid Forum

Michał

Hehe, jakie fajne. Wrzucaj albumik, z chęcią przesłucham.

Edit:

A jakie są wasze ulubione Polskie zespoły ?

Alegria

Ramiel

Z polskich zespołów... Skalpel, Pink Freud, Riverside, Kombajn Do Zbierania Kur Po Wioskach, The Globetrotters, Pi*r^2. I mam sentyment do Pidżamy :)

walek

Polskie zespoły?

świętej pamięci - Seven B
-Ścigani
-Cree
-Sławek Wierzcholski i Nocna Zmiana Bluesa
-JJ Band

a ztych "znańszych" :
-Sławek Wierzcholski i Nocna Zmiana Bluesa
-Dżem
-1,2,3

Alorah

Hym...

Siekiera(Z sentymentu czasem słucham), Pan Maleńczuk(Homo Twist ujdzie, lubię też Pudelsów), Maria Peszek, Jacek Olter,Coma, Czesio Niemen, Czerwony Tulipan, Czasem Lao Che( tylko jedna płyta)...I fiu fiu dużo innych.

A za jakieś trzy piosenki dodam jeszcze Wilki, o! Niech mają.

Nie lubię/Nie trawię Polskich takich, no:

-Farben Lehre
-Pustki
-Akurat
-Zabili mi żółwia
-Strachy na Lachy
-Pidżama Porno( poza kilkoma piosenkami, reszta mnie wkur...)

Arr!

walek

No to teraz prezent dla fanów Pink Floyd. Ode mnie - gostka, który pinków nie lubi i nie zna ;) Ale za to gra tam mój ulubiony Doyle Bramhall II ;)

[link widoczny dla zalogowanych]

Ramiel

walek

Mea culpa... A kawałek jak się podoba? :) Nie wiem czy to klasykczny utwór czy nie, ale brzmi fajnie :D

Alegria

Comortably Numb? Najklasyczniejszy z klasycznych. Śmiem twierdzić, że lepszy od ogranego "Another brick in the wall part II". Ale co to za koleś grający to z Watersem? Boję się otworzyć, żeby jakieś dziwne remixy mi nie wyskoczyły... :huh:

Ramiel

Alegria

Gdyby nie "Several Species", które swego czasu usłyszałem w nocnej audycji poznańskiego radia Afera, nie zainteresowałbym się na poważnie Floydami chyba...

Ummagumma jest zakręcona, ale ten kawałek to jest zakręt zakrętów! :)

Michał

Comfortably Numb wspaniałe, uwielbiam tą piosenke.

Kiedyś facet od Polaka opowiadał nam o dziennikarzu radiowym, który przed swoim samobójstwiem napisał list pożegnalny. Pisało tam miedzy innymi to:

Rzeczy dla których warto życ: 17 minut ech Pink Floyd'ów...

Całkowicie się z tym zgadzam (jezuu ależ ta piosenka jest pieknaa), szkoda tylko, ze zapomniałem nazwiska tego dziennikarza...

W każdym razie Pink Floyd to chyba jedna z najważniejszych kapel ever - niepodważalnie.

Pozdrawiam.

Ramiel

Ten dziennikarz to był Tomek Beksiński (syn najgenialniejszego polskiego malarza - Zbigniewa Beksińskiego). Chyba największy propagator muzyki PF wśród Polaków. A co do jego słów, to brzmiały one tak: "Nie umiem opisać tego utworu. Jestem na to za mały(...) Dla mnie w "Atom..." przez 23 minuty i 30 sekund dzieje się więcej niż w całej muzyce świata" i dotyczyły oczywiście Atom Heart Mother.

Ale mimo wszystko chyba Echoes jest moim numerem jeden. Zwłaszcza popis Gilmoura z tym niesamowitym przesterowym wyciem w połowie utworu...

Michał

No tak.. to był Beksiński.

Ale te słowa które napisałem, tez były na pewno, bo pamiętam, że po przyjsciu do domu od razu puściłem sobie Echoes.

Zresztą:

"This is the end, my only friend. Opada kurtyna miłosierdzia na koniec XX. wieku. Ktoś kiedyś bliski powtarzał, że zawsze może być gorzej. Mój ojciec mawia od czasów niepamiętnych, że ku gorszemu idzie. Jaką nadzieję co do przyszłości ludzkości może mieć człowiek, który weźmie pod uwagę doświadczenia ostatniego miliona lat? - zastanawiał się kiedyś Kurt Vonnegut. I od razu sobie odpowiedział: Żadnej. Zatem nie pozostaje nic innego jak odwrócić się plecami do roku 2000 i niczym Panurg odejść, pierdnąwszy z wielkim wzburzeniem. Spójrzmy więc wstecz i wspomnijmy to, dla czego warto było żyć. Kruk Edgara Allana Poe. Zamek Karmazynowego Króla. 17 minuta Ech Pink Floyd. James Bond. Nights In White Satin The Moody Blues. Adagio Albinioniego. Kobieta Wąż (The Reptile) w kwietniu 1970 roku - seans w sanockim kinie San, kiedy po raz pierwszy i ostatni bałem się na horrorze. Atom Heart Mother. Andante z Tria Es-dur Schuberta. Tom and Jerry. Coca-cola i ketchup. Rzygający grubas w Sensie życia wg Monthy Pythona. Czas apokalipsy. Drugi koncert Marillion w Gdańsku, gdy Fish śpiewał Lawendy "tylko" dla mnie i Anki. Clint Eastwood i scena z rondlem w westernie Joe Kidd. O fortuna - pierwsza pieśń z Carmina Burana Carla Orffa. Twin Peaks. Wizyta w Domu Kobiety Węża (Oakley Court pod Londynem). Wzruszenie, gdy przyszło mi zapowiedzieć koncert Petera Hammilla w Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy 14.10.1995. Miłość w czasach zarazy Marqueza. Lost Highway. Noc i poranek 31 maja 1998...
Wszystkie te chwile przepadną w czasie, jak łzy w deszczu. Pora umierać."

To był chyba jeden z jego ostatnich lub ostatni artykuł.

Poza tym, to posiadam Atom Heart Mother na baaardzo starej kasecie, ale brzmi niepowtarzalnie pieknie, klasycznie i klimatycznie.

Pozdrawiam.